Met Voorhoeve moet het even niet helemaal goed zijn gegaan. Of vanwege Binmore of omdat het met Allan Gibbard, onze filosoof van deze dienst, ook niet zo goed gaat.
Nadat (?) Voorhoeve met Binmore heeft gesproken vraagt hij Gibbard What is involved in accepting a norm? Vermoedelijk vanuit een open deur van Gibbard - waarvan hij zegt dat die a scientific mindset to questions about our capacity for normative judgement brengt vanuit de psychologie, antropologie en game theory - die open deur dus: I believe that we know enough to make such speculation fruitful.
Volgens mij is dat een open deur! Onmiskenbaar moet je geloven om vruchtbaar te kunnen speculeren. En je moet vruchtbaar kunnen speculeren opdat het mosterdzaadje van het geloof zal uitgroeien tot een vrucht voortbrengende woudreus. Zoals Paulus al zei: het geloof nu is het bewijs van de dingen die men niet ziet en de zekerheid van de dingen die men niet weet.
Het grote vertijden.
Het kan dus nooit Binmore worden. Het is een anticlimax. Het interview ploft neer - ploft niet in of niet binnen, meer plof plof, haast blouf blouf - ploft neer als een leuterverhaal.
Nog aan het begin, als een discipel aan de voeten van Gibbard, zegt Voorhoeve I can see ... en zegt dan dat hij gelezen heeft dat the Pilgrims, die eerst naar Holland gekomen waren, gauw naar Cape Cod afreisden omdat easy interaction with people who practised ungodly faiths had the effect of corrupting their close-knit community. Hij suggereert eerst nog dat hij the Pilgrims laat spreken - As the Pilgrims saw it - maar zijn commentaar is vervolgens niet mis te verstaan: Indeed, they were corrupted quite rapidly by the experience of living among the Dutch ... De reden om tot corruptie te concluderen? De eerste groep die afvoer was maar een klein deeltje van wat achterbleef.
Wat zou Ayaan Hirsi Ali hiervan zeggen?
Dus we laten het voor wat ik het waard vind!
Aan het einde wordt het even interessant.
Alternatief namelijk.
Voorhoeve weet, een vraag inleidend, van iemand te vertellen dat die iets niet zo aardigs op zijn geweten heeft drukken So he imagined himself to have self-interested reasons that outweigh moral reasons. Waarna de vraag komt: But it would seem coherent for him to think that an observer could rightly be outraged at his behaviour?
Nadat ze de wonderlijke ins en outs van deze constellatie besproken hebben - een man die zelfbelang boven normen en waarden stelt, maar dan toch samenhang gaat zoeken, ongerust als hij wordt, in een bedroefd kijkende Balkenende - zegt Gibbard: can it ever make sense to do things that are morally wrong?
Het morele paard achter de bandwagon.
What you have chosen not to do must be morally wrong.
Vermoedelijk nog veel erger: als je bij iemand achterop de fiets bent gesprongen kan er morally helemaal niks mis mee wezen. Voor de fietser geldt: wat voor zin zou het hebben om een verkeerde richting uit te rijden? Voor de achteropspringer geldt: wat voor zin zou het hebben om op de verkeerde bagagedrager te springen?
!!!
???
Het lijkt me een hele geruststelling voor Christenen Moslims Joden altegader.
En voor de heidenen, natuurlijk.