conversations on ethics


Can we trust our intuitions?

Vraagt Daniel Kahneman aan Voorhoeve.
Aan U!
U moet het interview zelf maar gaan lezen.
Zo’n nuchtere vent, dat ik geen behoefte heb aan alternatief of cynisch commentaar. Eigenlijk geen filosoof. Een psycholoog én ... winnaar van de Nobel in 2002 voor Economics.
In zijn voordeel spreekt ook dat hij tegenover Frances Kamm staat, en dat hij Peter Singer een nogal vergiftigd compliment geeft.

Hij eindigt met woorden die mij uit het hart gegrepen zijn:
Obviously, I am quite aware that my position is not internally coherent. But I have reason not to try to achieve coherence, I believe coherence is impossible. […] I believe that the search for coherence is admirable, and that it should be diligently pursued. But I also believe it is important to remember that it will inevitably fail.

Welnu dan, een vraagje tussendoor. Reflective equilibrium komt nog wel eens langs.
Waarom? In kwesties van ethiek/moraal ben/moet je soms intuïtief aan het redeneren. Naderhand ga je dan weloverwogen checken. Nog even afgezien van het feit dat ik niet weet hoe iemand weet wanneer hij intuïtief redeneert en wanneer weloverwogen - als de uitkomsten van het intuïtieve denkproces en het weloverwogen denkproces (ongeveer) bij dezelfde slotsommen uitkomen is er sprake van een reflective equilibrium (Whether the principles thus emerging would thereby be justified is a disputed issue.)

Ik zou zeggen, of nu wel of niet over Uw hoofdje unisono in drie octaafhoogtes heen is gebruld God zal zijn waarheid nimmer krenken, gaat U eens bij U zelf na: hoe staat het met mijn reflective equilibrium?